Schuldig tot het tegendeel bewezen

DIVERSe ging op zoek naar sterke, allochtone vrouwen in de politiek en testte hun assertiviteitsfactor. De Vlaams-Turkse Meyrem Almaci behaalde een hoge score. Op 12-jarige leeftijd zei ze resoluut nee tegen een traditioneel leven als naaister en schreef ze zich stiekem in in het aso-onderwijs. Een beslissing die veel reactie uitlokte in haar gemeenschap, maar wel de rest van haar leven zou bepalen. Inmiddels heeft ze een mandaat in het Federaal Parlement en draagt ze ook de titel van kamerfractieleidster voor Groen!

Op welke manier heeft uw allochtone origine uw persoonlijkheid beïnvloed?
Meyrem Almaci: Van jongs af zat ik tussen twee verschillende contexten. Ik had mijn Turkse familie enerzijds, en mijn Belgische vrienden anderzijds. Geen van beiden kende elkaar en ik bevond me noodgedwongen in de positie van brugfiguur. Dat leverde soms grappige situaties op. Zo werd ik aangesproken in zeer traag en duidelijk gearticuleerd Nederlands, louter en alleen omdat ik een hoofddoek droeg. Maar vaak was het ook wel erg moeilijk. Net die zware momenten hebben me gemaakt tot wie ik ben. Iemand die een dialoog durft aan te gaan, bruggen wil bouwen en niet te beroerd is om out of the box te denken.

Hoger, lager testosteron

Hoe voelt u zich als vrouw in de politiek?
M.A.: Prima, maar het is en blijft een macho-omgeving. De structuur van het parlement wordt bepaald door testosteron. Avondvergaderingen zijn schering en inslag en crèches zijn niet voorzien. Wil je in de politiek stappen, dan moet je als vrouw met kinderen dus hopen op een flexibele echtgenoot.

Is dat dan voor u een reden om te stoppen?
M.A.: Nee, want ik heb een erg flexibele echtgenoot (lacht). Nee, het is voor mij net een reden om door te gaan en deze situatie te veranderen.

Voelt u zich soms bevoordeeld als vrouw?
M.A.: Nee, integendeel. Ik merk dat ik harder moet werken en minder fouten mag maken. Maar ik word er wel door geapprecieerd. En misschien wel meer nét omdat ik vrouw ben. (denkt na) Bizar, alsof vrouw zijn je a-priori minder bekwaam maakt.

Krijgt u vaak extra tegenwind omdat u én allochtoon én vrouw bent?
M.A.: (ferm) Ja! Dat was zeker zo in het begin van mijn carrière. Toen kreeg ik letterlijk van een aantal prominenten te horen dat ik “weer zo’n alibi allochtoon bovenaan de lijst” was. Dat was heel hard. Ik was schuldig tot het tegendeel bewezen was. Dat heb ik toen ook gedaan. Ik heb getoond dat jong, onbekend, vrouw en allochtoon best wel wat in haar mars kan hebben!

MARLIES BECKERS